Reusachtige steken van pijn denderden door mijn hoofd.Toen we elkaar eindelijk weer kopenhagen februari loslieten zei hij dat hij moest gaan.Natuurlijk had hij wel eerst gevraagd en ik had hem gezegd dat hij zijn gang maar moest gaan.Op kousenvoeten liep ik de hoek om en zag de verlegen casper weer kopenhagen februari daar praten met mijn buren.Ik schudde het glas even om en slikte de inhoud naar binnen.Hij stak weer kopenhagen februari voor het raam nog zijn hand op en ik zwaaide terug.Ik schatte hem zeker zon centimeter.Casper ging staan en trok me weer kopenhagen februari overeind.Het delen van elkaars lichaam, het delen van elkaars genoegens.Hij ging in het gras zitten en ontdeed weer kopenhagen februari zich van zijn schoenen en sokken.